เรื่องเสียว หมวดสาว ตอน3

ตอนที่ 3…เสียสาว

“นี่มันอะไรกันคะ ผู้กอง!! ทำไมไม่บอกชั้นว่าไอ้ร้านนั้นมีการขาย บริการด้วยนี่ผู้กองจะให้ชั้นไปเป็นอีตัวด้วยรึไงกันคะ ” นันทกา ที่เอยฉอดๆอย่างระบายอารมณ์ใส่ผู้บังคับบัญชาของเธอ….ในวันรุ่งขึ้น หลังที่เมื่อคืนเอเจอกับความอับอายที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้…

“ผมขอโทษละกันนะ…หมวดหญิง เรื่องนั้นผมไม่ทราบจริงๆว่า ร้านนั้นมีการให้ทำอย่างงั้นด้วยนะ…” ผู้กองหนุ่มเอยตอบอย่างรู้สึกผิด…น้ำเสียงเหมือนเห็นใจแต่ท่าทางของเขาเหมือนไม่ใส่ใจเลยมากกว่า!

“ผมเข้าใจ…ว่าคุณอาย…แต่คุณช่วยทนหน่อยนะ…เพราะคนที่จะให้คุณเข้าไปหาเนี่ยมันจำเป็นต่อการสืบสวนของเราจริงๆ …ถ้ายังไงเอางี้ดีมัยละ…ผมให้จ่าสมหมายไปมาหาสู่กับคุณบ่อยขึ้นทำเหมือนว่ากำลังติดใจและเป็นแขกประจำของคุณ คงช่วยลดการถูกลวนลามลงนะดีมัย..” ผู้กองหนุ่มที่เอยถึงทางออก แต่หารู้ไม่ว่าทางออกของเขานะ ตัวดีเลยละ…..

“ถ้าผู้กองจะให้จ่าสม มาเป็นแขก..ดิชั้นขอยอมทนจะดีกว่าคะ..” นันทกาเอยตอบอย่างไม่เกรงใจ ถึงแม้เธอจะไม่บอกโต้งๆ…ใช่..ถ้าให้จ่าสมไปเป็นแขกประจำสู้ยอมทนดีกว่าอย่างน้อยๆคิดว่าแขกอื่นๆ ก็ยังไม่หาเศษหาเลยกับเธอ เท่าตาจ่านั้น….แน่นอนว่าผู้กองหนุ่มนั้นไม่เข้าใจ ในความหมายของหล่อนจึงพาลนึกว่าหล่อนประชด..

“ตามใจ..ผมเสนอทางออกให้แล้วนะ…แล้วอย่าบ่นกับผมอีกละ.. และ..ก็.. ถ้ายังไม่มีอะไรคืบหน้าก็ไม่ต้องมาที่ สน. นะ..ให้ติดต่อผ่านทางทางจ่าสมหมายก็แล้วกันนะ.”.. ผู้กองหนุ่มที่เอยสั่งเป็นครั้งสุดท้ายกับหล่อน .แน่นอนว่านันทกา เดินออกมาจากห้องด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจมากๆ เพราะดูท่าผู้กองให้ความสำคัญกับคดีมากกว่าความสาวของเธอ…

นันทกาที่เดินออกมา…ก่อนหันไปเจอกับจ่าสมหมายที่ส่งรอยยิ้มมาให้ แน่นอนว่าสีหน้าของเธอบงบอกถึงความไม่ชอบพอกับรอยยิ้มที่เหมือนนัยๆบอกว่า ‘แล้วเจอกันที่ผับนะ’

ใช่…หมวดนันทกายังคงต้องจำใจแฝงตัวทำงานที่ผับพิเศษแห่งนั้น……เนื้องานเพียงแค่วันแรกเธอก็พอเข้าใจแล้วว่าต้องทำอะไรบ้าง ใช่นอกจากต้องแต่งชุดที่ไม่สวมใส่ช่วงบน เรียกว่าโนบรา โชว์นม…นั้นก็ต้องทนการแทะโลมและการลวนลาม จากแขกไม่ว่าโดนทำอะไร ก็ห้ามขัดขืน ไม่ว่าโดนลูบ บีบ จับ นม…ก้น แน่นอนว่าแค่ลูบจับบางทีก็มีทิปให้แล้ว….

และทิปมากน้อยก็อยู่ที่การบริการ….ใช่ต่ำสุดคือการถูกลูบคลำๆ และปานกลางคือการบริการถึงลูกถึงเนื้อ เช่นขึ้นคร่อม ป้อนนม….อมดูดควย….และแน่นอนว่าทิปที่หนักมากคงไม่พ้นเรื่องการออฟไปนอนด้วย….

ซึ่งดูการทำงานมันก็ไม่ต่างจากโสเภณีเลยก็แค่อยู่ในคราบสาวเสริฟ์เท่านั้นเอง…..

3 วันต่อมา…ที่ผับ….ห้องผู้จัดการ….

“เป็นไงบ้าง 3 วันแล้วน่าพอเป็นงานบ้างแล้วนะ ” พี่ชาติผู้จัดการร้านที่ถามอย่างเป็นห่วง…
“ก็นิดหน่อยนะ….ค่ะ…” นันทกาที่เอยตอบอย่างช้าๆ ด้วยความอายใช่ 3 วันแล้วที่เธอทำงานที่นี้ที่ต้องทนโดนลวนลาม…
“แต่เรา…ก็ยังไม่ตามใจแขกซะเท่าไรเลยนี่…แขกเขาตำหนิมานะ…ว่าเล่นตัวชวนออกไปด้วยก็ไม่ไป..” ชาติที่เอยด้วยน้ำเสียงตำหนินิดๆ….ซึ่งหญิงสาวก็เอยสวนกลับทันที..
“เรื่องไปนอนกับแขกนะหนูขอเถอะค่ะ หญิงทำใจไม่ได้ค่ะ “ เธอเอยตอบทันที ซึ่งทำให้อีกฝ่ายนิ่งและเอย
“เรื่องนั้นละก็ ก็ได้เพราะที่นี้ไม่ได้บังคับเพราะที่นี้ไม่ซ่องไม่อยากทำก็ไม่ทำ แต่ ไปนอนกับแขกนะรายได้ดีนะ”
อีกฝ่ายที่ตอบเหมือนจะใจดีแต่แฝงกล่อมเธอนิดๆ
“ไม่ละค่ะ…” เธอเอยยืนกราน….ซึ่งทำให้อีกฝ่ายเหมือนเสียดาย…ก่อนเอยต่อ…
“เรื่องนั้นพี่ไม่ว่า แต่เรื่องตามใจแขกละ อันนี้พี่ไม่ยอมนะ ไม่นอนกับแขก โอเคไม่ว่า แต่นอกนั้นเขาสั่งอะไรก็ต้องทำ” พี่ชาติที่เอย…เพราะนันทกาเองก็มีท่าทีขัดขืนแขกเหมือนกับเพราะแขกฟ้องมา…

“ขอโทษค่ะ ก็ทำแบบนั้น คือ หญิงไม่เคยนี่ค่ะ…” นันทกาเอยอย่างขอโทษ ถึงแม้ลึกๆจะต่อต้านก็ตาม….
ก็แหมหญิงสาวมีการศึกษาแบบเธอจะทนยอมให้จับนู่น จูบ และสำเร็จความใคร่ได้ไง…

“ไม่เคยก็ต้องเคยซะ….” ชาติที่เอย พร้อมกับพนักงานชายราวๆ 5 คนเดินเข้ามาในห้องแน่นอนว่าทำให้นันทกาวิตกทันที…..ใบหน้าของหญิงสาวที่หันไปทางผู้จัดการร้านซึ่งเค้าก็ยิ้มและเอยขึ้นมาว่า…

“จากวันนี้ไป 1อาทิตย์ก่อนเปิดร้านน้องหญิงต้องมาฝึกการให้บริการจากพี่ๆทุกคน[พนักงานชาย]…พร้อมกับห้ามใส่อะไรเลยทำงานด้วย…” ใช่คำสั่งที่เอยเล่นทำให้ดวงตาของนันทกาเบิกกว้าง……มันเป็นบทลงโทษพร้อมกับฝึกให้หล่อนเลิกอายและด้านชินชากับงานจำพวกนี้นั้นเอง….

“เออ…พี่ชาติค่ะ คือ…” หญิงสาวอีออด…แหงละลงโทษแบบนี้ใครจะทำ….
“ไม่ทำก็พี่คงต้องไล่เราออกนะ” ชาติที่เอยคำนี้ออกมาแน่นอนว่านันทกาก็ต้องยอม….อย่างจำใจ…
.
.
.
.
“ว้าว วันนี้ น้องหญิงของเราใจเด็ดนะเนี่ย กล้าเดินโท้งๆแบบนี้เลยเหรอจ๊ะ..” จ่าสมหมายที่เอยแซวเมื่อเห็นสภาพของ นันทกาที่เดินเปลือยเปล่าล้อนจ้อนแบบนี้ หญิงสาวที่มองหน้ามันอย่างเม้มปาก ก่อนจะจำใจเอยเล่าว่าทำไมเธอถึงโดนแบบนี้…

“หึๆ ก็วันแรก ผมก็บอกหมวดแล้วไง ว่าให้ตามใจแขก อย่าขัดใจ ก็ไม่เชื่อ ถ้าเชื่อผมซะ ป่านนี้ไม่โดนลงโทษแบบนี้หรอก แล้ว ไง เป็นไงโดนพวกบ๋อยเล่นซะสนุกเลยละสิ…” จ่าสมหมายที่เอย ด้วยน้ำเสียงที่ดูเย้ยหยั่นมากกว่า ที่จะเห็นใจเธอ…ใช่นั้นทำให้นันทกาก็รู้สึกแค้นๆกับตัวของจ่าสมหมายหน่อยๆ

ไม่เห้ฯใจไม่ว่า อย่ามาเย้ยแบบนี้นะ…และสิ่งที่เธอเจอเมื่อครู่ก็ออกจะอับอายไม่น้อย เมื่อเธอ เจอเด็กพนักงาน
หรือที่เรียกว่าบ๋อย หรือ เด็กเสริฟ์ชาย(แล้วแต่จะเรียก) ที่มีอยู่ ราวๆ 5-6 คนในร้าน ต่างสอนวิธีการเอาใจแขน โดยสมมติว่าพวกเขาเป็นแขกนั้นเอง ซึ่งพนักงานชายเหล่านั้นก็อายุ ราวๆ 17-21 ปี เรียกได้ว่าน้อยกว่าเธอทั้งนั้น และสิ่งที่ตัวของนันทกาไม่รู้ คือไอ้เด็กพวกนี้มันจ้องเธอมาตั้งแต่วันแรกๆที่เธอเข้ามาสมัครในร้านแล้ว…

พอเธอถูกทำโทษแบบนี้ ก็เหมือนเป็นโอกาสของเหล่าเด็กเสริฟ์ พวกนี้ …ใช่ถึงเธอจะไม่โดนถึงขั้นถูก ‘สอดใส่’ โดนกระทำเพียงภายนอกก็ตาม แต่นั้นก็เรียกได้ว่ามันหนักหนาพอดู สำหรับสาวบริสุทธิ์อย่างเธอ ใช่พวกนั้นเล่นสำรวจเรือนร่างของเธออย่างละเอียด แถมไม่เบามือเลย จะ ล้วง จะบีบ จะแหวก จะแหก ตามใจชอบ….

“หึๆ กูว่ากว่าจะครบ 1 อาทิตย์ มึงคงถูกพวกมันดูดนมจนหัวนมดำแน่เลย…” จ่าสมหมายเอยด้วยรอยยิ้ม สายตาของมันที่จับจ้องที่นมอวบๆของเธอที่มีร่องรอยคมเขี้ยวไม่น้อย…ใช่ไม่เพียงแค่นมเท่านั้นที่ซอกคอ ที่ตูดของนันทกานั้นก็ถูกเด็พวกนั้นขบดูดกันอย่างสนุกเลย….

“……..” นันทกาที่ไม่เอยต่อว่าอะไร มีแต่ทำสีหน้าไม่พอใจเท่านั้น…

“นี่กูขอดูดนมมึงบ้างได้มัย อีหญิง…” คำกล่าวของสมหมายที่ทำให้เจ้าหล่อนมองก่อนที่จะตอบรับอย่างโดยดีไม่มีขอต่อรองใดๆ

“ค่า….” เธอเอยขานพร้อมกับขยับร่างขึ้นคร่อมและป้อนนมอวบๆใส่ปากของมัน ก่อนที่เธอจะเอยครางสูดปากอย่างสยิวจากการถูกดูดหัวนมนั้นเอง…
.
.
“เป็นไงบ้างน้องหญิง….” เสียงหญิงสาว ที่มีนามว่า “ปุ้ม” ซึ่งเป็นสาวผมสั้นหน้าตาน่ารัก ซึ่งเป็นดาวของที่นี้ที่เอยถามอย่างเป็นห่วงเมื่อเห็นหญิงหรือนันทกา หายไปในห้องน้ำนาน 2 นาน ในเวลาปิดร้าน….

ประตูห้องน้ำที่เปิดก่อนพบร่างของนันทกาที่นั่งที่ชักโครกอย่างอาเจียนด้วยความยังไม่ชินกับน้ำสีขาวแสนคาว..

“เป็นไงบ้าง….” เธอเอยถามย้ำอีกครั้งอย่างเป็นห่วง
“ยังพอไหวค่ะ…” นันทกาตอบ…
“พี่ได้ยินว่าเราถูกทำโทษด้วยนี่……” ปุ้มถามต่อ…
“ค่ะ….”
“ระวังคนชื่อโต้งนะ…” ปุ้มที่นิ่งเอยขึ้นซึ่งทำให้ นันทกาหันมามองซึ่งโต้งก็ คือ 1ในพนักงานชายแถมเป็นหัวหน้าของพนักงานชายเป็นรองเฉพาะแต่ผู้จัดการเท่านั้น….
“ทำไมเหรอค่ะ” หญิงสาวเอยถามด้วยความอยากรู้….
“เมื่อก่อนพี่เคยคิดแบบหญิง จ๊ะ ไม่ยอมไปนอนกับแขก แต่ระยะแรกๆทำงานก็อายๆเลยถูกทำโทษแบบหญิงเนี่ยแหละ แต่พลาดท่าระหว่างถูกทำโทษ ใช่ผู้จัดการ พี่ชาติสั่งแค่กระทำภายนอกเหมือนเวลาแขกกระทำนั้นแหละ แต่เจ้าโต้งนะมันกระทำมากกว่านั้น”

“มากกว่านั้น?” นันทกาถามอย่างสงสัยก่อนที่เอจะเบิกกว้างและเข้าใจเอง “คงไม่….”
“อือ ใช่จ๊ะ…..พี่ถุกมันข่มขืน…ไม่ใช่มันข่มขืนคนเดียวหรอก แต่เป็นพนักงานชายทุกคนเลยต่างหาก” คำยืนยันที่ทำให้นันทกาอึ้ง ใช่หลังจากนั้น หลังจากที่เสียพรหมจรรย์ไปเลยทำให้ปุ้มตัดสินใจขายตัว….จนเป็นทุกวันนี้
“ค่ะ…..จะระวังค่ะ” นันทกาที่เอยรับซึ่งเธอไม่กลัวหรอก ถ้าพวกนั้นทำมันเองแหละที่จะ ต้องเจ็บตัว….

เพราะเธอไม่ใช่หญิงสาวธรรมดานี่นะ………

7 วันแห่งการทำโทษก็ได้ผ่านไป ใช่แต่กว่าจะผ่านมาได้นั้น ก็ต้องบอกว่าผู้หมวดสาวของเราโดนเด็กเสริฟ์พวกนั้นทำมิใช่น้อย ถึงแม้สุดท้ายสิ่งที่เธอโดนจะเป็น ‘ภายนอก’ ก็ตาม….ตลอด 7วันนั้นสิ่งที่เธอโดนกระทำนั้นก็มี ดั่งนี้ ถูกสั่งให้ดูดควย โดนสั่งให้เล่นเสียวให้ดู….โดนมันสั่งให้ป้อนเหล้าด้วยปาก โดนมันจูบ ลูบ ล้วง และที่หนักที่สุดจนเรียกว่าเกือบเสียตัว ก็คือถูกมันเลียหีจนสติสตังเกือบแตกกระเจิด โชคดีที่พี่ชาติเข้ามาสั่งให้พอ เพราะได้เวลาเปิดร้านแล้ว ขืนถ้าพี่ชาติไม่เข้า ตัวของผู้หมวดสาวคงแย่แน่ๆ….

และในขณะเดียวกัน จ่าสมหมายที่เฝ้าดูพร้อมกับคิดแผนการที่จะเอาคืนหมวดสาวอยู่เช่นกัน เพราะที่จริงมันกับหล่อนก็มีเรื่องกันก่อนหน้านี้อยู่แล้ว ใช่ เรื่องที่ว่าคือไม่พ้นการชอบลวนลามของจ่าแกนั้นแหละซึ่งจ่าแกก็โดน
นันทกาเล่นงานสั่งสอนไป จึงทำให้ผูกใจเจ็บมิใช่น้อย….และการที่นันทกามาทำงานแบบนี้จึงเป็นโอกาสดีที่จะเอาคืนและสั่งสอนหล่อนด้วย ใช่มันกะเอาคืนหล่อนให้เจ็บแสบ….

และแล้วการทำงานของนันทกาภายในร้านแห่งนี้ก็ผ่านไปเกือบร่วม 20 วัน โดยที่ยังไร้วี่แวว ไอ้นัท นักค้ายารายใหญ่ที่เป็นเป้าหมายของเธอเลย….ใช่หากไม่ติดว่าที่นี้เป็นที่สุดท้ายของเบาะแสของมันเธอคงไม่ทนอีกแล้ว เพราะไม่มีเบาะแสเรื่องที่อยู่ของมันเลย….

และจากตามแหล่งข่าวนั้น ก็บอกว่ามันใช้ผับที่นี้เป็นที่ส่งของ ซึ่งก็ มีความเป็นไปได้เพราะที่นี้ก็มีการค้ายาเสพติดจำพวกยาปลุกอารมณ์ทางเพศอยู่ด้วย…..และนั้นก็ทำให้เธอต้องระวังตัวเองมากขึ้น…..

“ ไม่รับออฟจริงๆเหรอน้องสาว….อั๊วยิ่งดีจ่ายแพงเลยน้า..” แขกคนนึงเอย ซึ่งเขาก็ยินดีทุ่มไม่อั้น…หลังจากเริ่มชอบหล่อนจากลีลาการดูดท่อนเนื้อ…ขณะที่นันทกาที่หงายหน้าขึ้นหลังจากที่สำเร็จความใคร่ให้กับแขกคนดั่งกล่าวเสร็จมุมปากที่ยังคงเห็น..คราบสีขาวที่ไหลหยดอยู่…

“ไม่ค่ะ เสี่ย…ขอโทษนะค่ะ..” เธอเอยเพราะแขกดั่งกล่าวนั้นมีฐานะและลงพุง ไม่รู้เสี่ยจริงเปล่า แต่นันทกาก็เรียกไปงั้นแหละ..ใช่หล่อนเอยตอบอย่างอ่อนหวานก่อนจะถามต่อ “เสี่ยอยากให้หนูทำอะไรอีกรึเปล่าค่ะ”

คนที่ถูกเรียกว่าเสี่ยก็ทำหน้าเสียดายสิ่งที่อยากให้ทำมากที่สุด…ตอนี้ของมันคงไม่พ้น การ ฟัดเธอแน่ๆ….แน่นอนเมื่อไม่ได้มันก็เอยตอบในสิ่งที่รองลงมา…”อั๊วขอฟัดนมใหญ่ๆขอลื้อหน่อยนะ”

“ได้ค่ะ…” นันทกาตอบทันทีและลุกขึ้นคร่อมป้อนนมให้เสี่ยลงพุงดูดเล่นอย่างตามสบาย…ท่ามกลางใบหน้าที่ระเรือของเธอที่เงยขึ้นเอยครางเบาๆด้วยความเสียว…..ซึ่งตอนี้ตัวของเธอเองก็ชักเริ่มชินกับงานน่าอายแบบนี้แล้ว..

แต่ถึงบอกว่าชินแต่ก็ยังกลัวว่าถ้าหากมีคนที่เธอรู้จักมาเจอจะทำยังไงดีนะ…

“มาแล้วเหรอ น้องหญิงคนสวย…” จ่าสมหมายที่เอยทักทายเมื่อเห็นนันทกาเดินเข้ามาหามันที่โต๊ะ…ซึ่งคนที่อยู่ข้างๆของจ่าคือพี่ชาติผู้จัดการร้านนั้นเอง…

“งั้นกูไปก่อนละ…” พี่ชาติที่เอยพร้อมกับเดินออกไปซึ่งตอนมองก็ใช้สายตาสั่งให้เธอบริการแขกคนที่เธอไม่พึ่งประสงค์คนนี้ให้ดี….แน่นอนว่าดูจากสภาพแล้วจ่าสมก็เป็นคนที่พี่ชาติสนิทพอควร….

“จะรับอะไรละคะ…” นันทกาที่เอยถามอย่างจำใจต้องอ่อนหวาน…ขณะที่อีกฝ่ายนั้นเอยยิ้มกว้าง….ในน้ำเสียงอ่อนหวานของหล่อนก่อนที่มันจะเอยตอบ… “อยากรับเป็นน้ำหวานๆของน้องหญิงนะ..”

คำตอบของมันที่ทำให้ใบหน้าของนันทกาถึงกับระเรือแดง…อย่างเข้าใจความหมาย ว่า”น้ำหวาน”ที่ว่าคืออะไร…

”เข้าใจแล้วคะ..” หล่อนตอบ ร่างอรชรของหล่อนที่ค่อยยืนขึ้นอยู่บนโซฟา แน่นอนว่าจ่าวัย 38 ก็แสยะยิ้ม ก่อนจะก้มตัวและก้มหน้าไปยังตรงบริเวณระหว่างขาของหล่อนเพื่อดื่มซดน้ำหวานของหล่อน…ใช่ไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากน้ำหวานจากร่องหีของหมวดสาว…นั้นเอง….

ใบหน้าของนันทกาที่สะดุ้งและเอยร้องอย่างแดงก่ำ…ด้วยความเสียว ขณะที่ริมฝีปากของจ่าสม เข้าประกบขยี้เลียร่องรักที่ปิดสนิทของเธอ….ถึงแม้แสงไฟจะไม่มีมากแต่นั้นก็ไม่เป็นอุปสรรค์เพราะเพียงแค่สัมผัส จ่าที่มากประสบการณ์ก็รู้ทันทีว่า ผู้หมวดสาวนั้นยังเวอรจิ้นอยู่แน่นอน…

และนั้นยิ่งทำให้มันมีความต้องการในการขยี้ความสาวของของหมวดสาวแสนสวยคนนี้ให้จงได้..ถึงแม้ตอนนี้มันจะได้สัมผัสร่างของหล่อนแทบจะทุกสัดส่วนแล้วก็ตาม… ร่างของนันทกาที่ค่อยๆทรุดลงและเหนื่อยหอบเมื่อจ่าสมได้ดูดเลียจนทำให้เธอนั้นถึงจุดหมาย

แต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้เธอนึกอยากจะมีอะไรกับมันขึ้นมาแม้แต่น้อย….ถึงมีอารมณ์แต่เธอนั้นก็ยังยับยั้งชั่งใจของตัวเองได้…แน่นอนว่า การถูกเลียนั้น เธอเองก็ถูกแขกคนอื่นๆทำเช่นกัน….

“จ่า….” นันทกาเอยเรียกอย่างเหนื่อยหอบ ในใจของเธอก็ได้แต่เจ็บใจ..ที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้ ขณะที่อยู่ที่ร้านได้แต่ทนให้ตาจ่าที่เธอรังเกียจได้ทำตามที่มันต้องการเท่านั้น….คนที่ถูกเรียกก็หันมามองก่อนเอยถาม

“อะไรรึ…น้องหญิงของพี่..” จ่าสมหมายที่เอยอย่างไพเราะ..แน่นอนว่ามันทำให้หญิงสาวออกหมันไส้นิดๆ

“ชั้นว่าการที่จ่ามา…ที่นี้บ่อยๆ แถมมาพบแต่ชั้นจะทำให้คนอื่นสงสัยได้นะ “ นันทกาเอยอย่างหาเหตุผลอ้างเพื่อไม่อยากให้อีกฝ่ายมา…และก็เหมือนกับจ่าเองก็เข้าใจความหมายของหญิงสาวก็ยิ้มและเอยตอบ…

“ไม่มีใครสงสัยหรอกน้องหญิง…ใครจะสงสัยมันเรื่องปกติไม่ใช่เหรอที่จะมีแขกหลงติดลีลาของเด็กใหม่นะ” คำตอบที่ทำให้ใบหน้าของนันทกาเปลี่ยนสีทันที…เพราะตอนนี้ชื่อเสียงของเธอก็พอมีในร้านแล้วในฐานะสาวจอมดูด…..

“แค่ 2 อาทิตย์ ก็ดูดเก่ง…ได้ยินว่ามีแขกประจำ 3 ถึง4คนที่มาให้ดูดไม่ใช่เหรอ? มีพี่หมายอีกคนคงไม่แปลกไม่ใช่รึไงจ๊ะ” มันที่ตอบ แน่นอนว่าสิ่งที่มันพูดคือความจริงไอ้การที่หล่อนดูดควยเก่งนี่ก็มาจากการโดนทำโทษนั้นแหละ

“ไหนๆ…ก็ไหนๆแล้ว..มาอมควยให้พี่จ่าหน่อยเร็ว..น้องหญิงคนสวย…เอ้ารวมกับค่าเลียหีของน้องเมื่อกี้ด้วยนะ”
จ่าสมหมายพูดพร้อมกับยื่นธนบัตร 1 พันให้กับเธอ ก่อนที่มันจะงัด ท่อนเนื้อที่ทั้งยาวและใหญ่ออกมา..ซึ่งก็ทำให้นันทกาที่ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดีก็ได้แต่มองหน้าอย่างไม่พอใจ…ซึ่งเธอก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีนอกจากจะก้มลงไปทำตามที่จ่าวัยเกือบ 40 ผู้แสนหื่นนั้นต้องการ….

ริมฝีปากของเธอที่ขยับทำรักให้อย่างคล่องแคล่ว ท่ามกลางเสียงร้องซี๊ดอันถูกใจของอีกฝ่าย ที่กำลังกระทำกับท่อนเนื้อของตน ก่อนที่อีกราวๆ 10 นาทีต่อมา จ่าสมหมายก็ต้องเอยร้องคำรามด้วยความเสียว พร้อมกับปลด ปล่อย ของเหลวขาวขุ่นใส่ไปในเรียวปากของเธอ ซึ่งนันทกาก็ทำเหมือนแขกคนอื่นๆ คือก่ำกลืนน้ำเชื้อนั้นลงท้อง

“เยี่ยมจริงๆ…กูชอบจริงๆนะเนี่ยเวลาที่น้องหญิงอมให้เนี่ยเด็ดกว่ากระหรี่บางคนอีก…” คำชมของมันที่เอยอย่างหอบเล็กน้อย..แต่สำหรับนันทกานั้นไม่ใช่คำชมเสียเลย….ใบหน้าที่เงยมองอีกฝ่าย..อย่างไม่พอใจ ก่อนที่มันจะเอยถามเป็นการเป็นงานว่า…“แล้ว 2-3 วันมานี่ไอ้นัท…มันมาที่ร้านรึยังละ?..”

ไอ้นัท นักค้ายาเสพติด ที่มีเครือข่ายค่อนข้างใหญ่คนนึง….ซึ่งทางตำรวจนั้นยังหาเบาะแสที่กบดานของมันอย่างแน่ชัดไม่ได้ และต้องการตัวของมัน รวมถึงหลักฐาน…

“ยังไม่เห็น แต่แน่ใจนะว่ามันชอบมาที่นี้นะ..” นันทกาที่เอยตอบ ซึ่งเธอก็ต้องมองดูแขกอยู่แล้ว เพราะ ถ้ายิ่งสนิทกับเป้าหมายเร็วเธอก็ยิ่งยุติทำงานบ้าๆนี่ซะที…

“งั้นผมจะแนะให้มัยละครับ ว่าจะเข้าหามันด้วยวิธีไหน…รับรองว่าไอ้นัทมันแล่นมาหาหมวดแน่..” จ่าสมหมายที่เอย ซึ่งแน่นอนว่า นันทกาก็สนใจอย่างเล็กน้อย…ก่อนจะเอยถาม…

“จ่ามีวิธีอะไรงั้นเหรอ?..” หญิงสาวที่เอยถาม แต่คำตอบที่ได้คือสิ่งที่เธอผิดหวัง…

“ ก็ไม่มีอะไรมาก…ไอ้นัทมันออกบ้าผู้หญิงและชอบออฟเด็กที่ร้านไปเล่นเพียงแค่หมวด…” แน่นอนคำตอบที่อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่ ก็ทำให้หญิงสาวผิดหวังและเอยขัดจังหวะที่มันพูดอย่างทันที…

“พอแค่นั้นแหละจ่า วิธีของจ่าชั้นจะเก็บไว้เป็นวิธีสุดท้าย..ชั้นยังไม่คิดที่จะใช้ความสาวของชั้นเพื่องานหรอกนะ”
เสียงของหญิงสาวที่เอยอย่างแข็งกร้าว …ซึ่งในคำพูดของเธอนั้นก็ทำให้อีกฝ่ายถึงกับขบขันอย่างมาก…

“ฮะๆ…ความสาวของหมวดนะเหรอ?…ถ้าให้ผมมองผมว่าไม่น่าเหลือแล้วมัง…วันๆโดนแขก ควักล้วงแหก เลีย แบบนั้นนะ…ถึงหมวดจะยังไม่เสียตัวแต่จากมุมมองของผม ผมเห็นว่าหมวดไม่ต่างกับกระหรี่คนอื่นในร้านนี่เลยนะ…ไหนๆก็โดนขนาดนี้ยอมๆสักครั้งไม่เสียหายหรอก อย่างน้อยๆภารกิจนี้จะได้จบเร็วๆไง…..”

จ่าสมหมายที่เอยพูด ซึ่งก็ทำให้นันทกาถึงกับอยากจะง้าปากด่าแต่ก็ด่าไม่ถูก….และก็คนที่ลวนลามเธอมากที่สุดก็มันนี่แหละ…และถ้าคิดตามที่มันพูดก็จริง….ใช่เธอเกือบจะไม่เหลืออะไรแล้ว…เพราะไหนจะโดนคล่ำล้วง…
แหกเลีย…ทั้งดูดและอม…แต่..อย่างน้อยๆความสาวของเธอน่าจะเหลือไว้ให้แฟนหนุ่มของเธอบ้างเถอะ….

“ชั้นขอไปห้องน้ำก่อน…กลับมาจะให้คำตอบละกันนะจ่า…” นันทกาเอยอย่างครุ่นคิดพร้อมกับยืนและเดินไปห้องน้ำอย่างครุ่นคิด…ซึ่งในใจของเธอที่ตอนนี้ก็เริ่มแบ่งเป็น 2 ฝ่ายซะแล้ว…

“เอก..หญิงควรจะทำไงดีนะ..นี่หญิงต้องยอมเป็นกระหรี่เพื่องานเหรอ?…เอกจะโกรธมัยนะ..” เธอเอยรำพึงคนเดียวในห้องน้ำ..และนึกถึงชายคนที่เธอรัก นันทกาที่มองตัวเองในกระจกอย่างครุ่นคิด..

ก่อนจะออกมาและกลับไปหาจ่าที่รออยู่..

“ว่าไงละ..” เค้าเอยถามอย่างทวงคำตอบ…ซึ่งคำตอบของเธอก็ทำให้มันนั้นยิ้มเล็กๆ…

“ตกลง..ชั้นจะทำตามแผนที่จ่าว่า….แต่จะให้ชั้นเริ่มที่ตรงไหนละ..” คำตอบบวกคำถามของนันทกาที่สร้างความพอใจให้อีกฝ่าย..จ่าสมหมายที่เอยตอบอย่างทันที…

“ อย่างแรกวันนี้หมวดก็ไปออฟกับผม..เพื่อทำให้ร้านเชื่อใจได้ไง…” คำตอบของมันก็ทำให้เธอตกใจอย่างเล็กน้อย…ก่อนที่มันจะอธิบายต่อ.. “..หมวดแค่เล่นละครนะ..ผมนะไม่ทำอะไรหมวดหรอก…ดื่มสิครับ..”

จ่าสมหมายที่เอยต่อ ด้วยรอยยิ้มแต่ รอยยิ้มของมันไม่ได้ทำให้เธอวางใจเลยแม้แต่น้อย…พร้อมกับยื่นแก้วให้แก่หล่อน ซึ่งเธอก็รับมาดื่มซึ่งเธอไม่ทันได้ระวังเลยว่าในของเหลวที่ดื่มนั้นมีฤทธิ์ยาสลบอ่อนๆอยู่…

และแน่นอนว่าเมื่อเธอออกไปจากร้านพร้อมกับจ่าก็สร้างความแปลกใจให้แก่คนทั้งร้านที่รู้ว่าจ่ากำลังตื้อ เด็กใหม่ และก็ทำสำเร็จ ซึ่งชั้นก็เดินกับจ่าออกนอกร้าน แน่ละว่าชั้นไม่ได้สนใจเท่าไร เพราะไม่ได้ไปนอนกับแกจริงๆนี่มันเป็นแค่การสร้างภาพเท่านั้น…เฮ้อ..เป็นการสร้างภาพเชิงลบที่สุดในชีวิตชั้นเลยนะเนี่ย…

นันทกาที่นั่งอยู่ในรถโทรมๆของจ่าครุ่นคิดอย่างเหนื่อยอ่อน…ซึ่งเธอก็หวังว่าให้ภารกิจสุดน่าอายนี่จบๆเร็วๆเถอะ…ซึ่งเธอยังไม่ทราบชะตากรรมในคืนนี้ที่เธอจะเจอเลยแม้แต่น้อย…แน่นอน..ว่านันทกาที่ครุ่นคิดก็พล็อยหลับไปอย่างไม่มีสาเหตุ ท่ามกลางรอยยิ้มที่ฉีกออกของจ่าสมหมาย…
.
.
.
.

“อือออ….อืออ..” เสียงของหญิงสาวที่เอยครางอย่างค่อยๆได้สติเปลือกตาที่ค่อยๆลืมขึ้นอย่างรู้สึกตัว…ภาพที่เห็นเริ่มค่อยๆเด่นชัด พร้อมกับตื่นตระหนกเมื่อเห็นร่างของคนที่คร่อมอยู่บนตัวของหล่อน ..

“จ่า!” นันทกาเอยอุทานอย่างตกใจเมื่อเห็นชายวัยเกือบ 40 ที่คร่อมร่างของเธออยู่และหนำซ้ำเธอยังต้องตกใจมากขึ้นไปอีกเมื่อ สภาพร่างของตนเองยามนี้นั้นไม่เหลืออะไรติดกายเลย….

“จะ….จ่าจะทำอะไรชั้นะ” นันทกาที่เอยถามอย่างสีหน้าไม่ค่อยดี ร่างที่ค่อยๆขยับหมายจะหนีก่อนที่มือหยาบๆของแกเข้ากดที่ไหล่ของหล่อนเอาไว้…

“ถามโง่ๆ กูก็จะทำให้มึงนะเป็นเมียกูไงละ อีหญิง!!” มันตอบ และนั้นทำให้นันทกาตื่นตระหนกอย่างชัดแจ้งมากขึ้น ใช่เธอน่าจะรู้ว่าคนอย่างจ่าสมหมายนั้นเชื่อถือไม่ได้….

“อย่านะ…หยุดนะจ่าไม่งั้นชั้นจะ…แจ้ง…” เธอเอยพร้อมกับรวบรวมแรงหมายผลักร่างที่คร่อมร่างของตนออกไป โดยที่อีกฝ่ายก็ปัดมือที่ผลักนั้นทิ้ง และหวดตบที่ใบหน้าของหล่อน 1 ฉาด ทันทีที่เธอเอยบอกว่าจะแจ้งความ….

“เออ….ถ้าเก่งจริงก็ไปแจ้งเลย…นังหญิง มึงนะสมยอมกับกูเองนะ อย่าลืมสิ…กูไม่ได้ข่มขืนนะเรียกว่าถอนทุนจำเอาไว้…” คำกล่าวที่หยาบคายของอีกฝ่าย ก็ทำให้เธอหันมามองอย่างเคียรแค้นและหยาดน้ำที่เออคลอ…

“ไม่ต้องห่วง คืนนี้กูจะสอนมึงเองว่าการเป็นกระหรี่นะต้องทำไงบ้าง….” จ่าสมหมายเอย ใบหน้าของมันที่โน้มเข้าใกล้หล่อน ท่ามกลางสีหน้าของนันทกาที่ทั้งกลัวและเจ็บใจ โดยที่เธอนั้นก็ไม่มีเรี่ยวแรงพอที่จะขัดขืนอีกฝ่ายอันเนื่องมาจากฤทธิ์ของยา…จึงได้แต่ต้องทนโดนกระทำอันแสนกักฬขะ….

ใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนวดเคราที่เข้าซุกซอกไซคอของเธอ มือไม้ที่เข้าลูบไล้บีบจับอย่างมันส์มือ…ท่ามกลางเสียงครางเบาๆของหญิงสาว….

“ก่อนจะเป็นผัวมึง มึงช่วยทำความสะอาดควยกูก่อนสิอีหญิง…” จ่าสมหมายที่เอยขึ้นร่างของมันที่ลุกขึ้นกระเถิบเข้าคร่อมอยู่ที่อกของหล่อน….โดยที่ท่อนเนื้อ 7นิ้วที่ผงาดออกมาก็เด่ชี้เข้ายังหน้าสวยๆของหญิงสาว ใช่ลำควยที่ยาวใหญ่จนน่ากลัว และถือว่านี่เป็นครั้งแรกที่นันทกาเห้นควยมันอย่างชัดเจน(ที่ร้านมันแสงไฟสลัวๆนี่)

“ทำเร็วเขาอีดอก…” มันที่กล่าวพร้อมกับจิกหัวของนันทกาเข้าไปหาควยของมัน ท่อนเนื้อที่กระดกไปมาที่ทำให้หญิงสาวหน้าระเรือ ก่อนที่หล่อนต้องจำใจยอมดูดเลียควยของมันอย่างไม่มีทางเลือก…

“อย่างงั้นแหละ ใช่อย่างงั้น” จ่าสมหมายที่เอยกล่าว….มือไม้ที่จับศีรษะของนันทกาให้ขยับไปมา โดยร่างของมันก็คร่อมอยู่บริเวณอกของหล่อน….เสียงที่เอยร้องในลำคอด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ..

“อือออ….อืออออ…อืออ..” เจ้าหล่อนที่เอยร้องด้วยใบหน้าที่หลับปี๊ ขณะที่ลำควยของจ่าสมหมายยังแทงเข้าออกที่เรียวปากอันเอิบอิ่มของหล่อน….

“อ….แฮ่ก….แฮ่ก…แฮ่ก..” เสียงหอบที่เอยขึ้นอย่างหน้าระเรือ ใบหน้าที่ล้มลงบนเตียงทันทีที่มันปล่อยมือจากผมของเธอ ท่ามกลางความพร้อมของอาวุธคู่กายของชายวัย 38 ที่พร้อมใช้งาน ชำแหละความสาวของหล่อน…

“เอาละ…ที่นี้ต่อไปก็…” จ่าสมหมายเอยด้วยรอยยิ้ม…ในขณะที่หญิงสาวก็เริ่มรู้ตัวว่าเป้าหมายต่อไปของอีกฝ่ายคืออะไร? ใช่เธอจึงพยายามเอยร้องขอมันอีกครั้ง เผื่อมีความหวัง….

“อย่าค่ะ ขอร้องละ อย่าทำหญิงเลยค่ะ…ไหว้ละค่ะ พี่หมายอย่าทำหญิงนะ” ใช่ไม้สุดท้ายของหญิงสาวที่ตอนนี้ ไม่มีเรี่ยวแรงที่ขัดขืนอีกฝ่ายก็เหลือ เพียงแต่คำพูดดีๆเพราะที่หวังว่าจะทำให้อีกฝ่ายใจอ่อนลามือ แต่ว่า….

“เสียใจวะ อีหญิงมึงพูดให้ตายกูก็ไม่ใจอ่อนหรอกยังไงๆคืนนี้มึงต้องเป็นเมียกู กูจะเอาคืนกับมึงให้สาสมกับสิ่งที่มึงเคยทำกับกูไว้ ” จ่าสมหมายที่เอย ไอ้สิ่งที่เธอทำไว้กับมัน ที่จริงมันนั้นแหละทำตัวของมันเอง ใช่มันเคยลวน ลามนันทกา ครั้งหนึ่งและเจอเธอเอาตอบโต้แถมยังไปฟ้องผู้บังคับบัญชา จ่าสมหมายเลยโดนหนัก ใช่เรื่องแค่นี้แหละแต่เป็นเรื่องที่มันฝั่งใจ….

“ไม่นะ….อย่านะ…..” นันทกาที่เอยขึ้นหลังจากฟังคำโต้ตอบแน่นอนว่า มันไม่ยอมใจอ่อนแน่คุณเธอเลยเอยร้องและพยายามที่หันหลังเพื่อหนีจากมัน……

“จะหนีเรอะอีดอก….” มันที่กล่าวกร้าวมือที่เอื้อมจับศีรษะของหญิงสาวพยายามหันหลังเพื่อจะหนี กดลงบนเตียง จึงทำให้เวลานี้หญิงสาวอยู่ในสภาพนอนคว่ำอย่างโก้งตูด….โดยที่ร่างของจ่าสมหมายก็คร่อมและท่อนเนื้อของแก ก็ถูไถที่ปากทางประตูสวรรค์ของหญิงสาว…

“!!…อย่า….อย่านะ..” นันทกาที่เอยขึ้นด้วยความหวั่นวิตก ใบหน้าที่ระเรืออย่างซีดเผือกด้วยความกลัวว่าตัวเองต้องโดนจ่านี่จัดการกับความสาวอันหวงแหของเธอแน่….

ใบหน้าที่มีรอยยิ้มอย่างแสยะด้วยความโฉดชั่ว ก่อนจะตะบั่นก้นส่งท่อนควยจมหายไปในกลีบความสาวอันแน่นฟิตนั้น ใช่ความสาวที่ถูกยำยีที่ทำให้หญิงสาวที่เป็นฝ่ายถูกกระทำสะดุ้งด้วยท่าทางอย่างเจ็บปวด กับรุกล้ำเข้ามา

“อย่านะ อะ… ย่า…” นันทกาที่เอยหวีดร้องอย่างอ้าปากค้างอย่างส่งเสียงไม่ออกเมื่อโดนท่อนเนื้อสอดใส่เข้ามาความเจ็บปวดที่แปล็บไปทั้งร่าง…..ท่ามกลางเสียงสะใจของอีกฝ่าย…

“เย็ดดดด….สมกับที่ยังบริสุทธิ์ หีมึง…ฟิตดีฉิบหาย…” จ่าสมหมายที่เอยด้วยรอยยิ้มสะใจก่อนที่จะขยับส่งท่อนเนื้อของมันจมหายไปกลีบสาวอีกครั้ง…ใช่การกระแทกครั้งที่ 2ที่ทำให้นันทกาหวีดร้องลั่นทันที….

“อ็าาาาาาาาาาา…….” หญิงสาวที่เอยร้องลั่น..ร่างที่สั่นไหวจากการโถมที่เข้าตะบั่นรูหีของเธอ….สีหน้าที่ระเรืออย่างชอกช้ำ เลือดสาวที่ไหลรินตามง่ามขา และหยาดหยดลงที่นอน…..

“อ็าาาาา….อาาาาาาา….หะ…หญิงเจ็บค่ะ…ขอร้องพอค่ะ…พอที..หะ..หญิงขอโทษษค่ะ…หญิงขอโทษ….หญิงจะไม่ดื้อกับพี่แล้ว….ได้โปรดเอาออกเถอะค่ะ…” ใช่เธอเอยร้องขอด้วยน้ำตาที่ไหลพรากอย่างสิ้นลาย…..แต่แน่นอนว่าเสียงอันน่าเวทนานี่ไม่ส่งผลอะไรกับอีกฝ่าย…แต่กลับทำให้อีกฝ่ายรู้สึกสะใจมากกว่า….

“อย่ามาร้องขอให้อยากเลยยังไงๆคืนนี้กูจะเย็ดให้หีมึงบานเลยอีหญิง…” จ่าสมหมายที่เอยพร้อมกับจับขา1ข้างของหญิงสาวขึ้น และตะบั่นควยอย่างไม่ยั้งในท่ายกล้อซึ่งหญิงสาวก็นอนตะแคงนิดๆ ใช่ท่อนควย 7 นิ้วที่เข้าไปลึกขึ้นก็ทำให้เธอเอยร้องครวญครางอย่างไม่เป็นศัพท์…

คำร้องขอ ไม่มีผล….ไม่มีความเห็นใจ สิ่งที่เหลือคือการจำยอมและความขืนขม….ที่ต้องทนรับ….

“อา….อา….อา…….” เสียงครางที่ค่อยๆเปลี่ยนไปทีละน้อย ทีละน้อย จากเดิมเสียงร้องที่ปะปนด้วยความเจ็บปวด ไอ้ความเจ็บปวดที่ได้รับในตอนั้น ก็ค่อยๆหายไปทีละนิดเหลือเพียงแต่ความสยิวเสียวเท่านั้น…

และหนำซ้ำว่าไอ้คนที่กระแทกท่อนเนื้อใส่เธออย่างไม่หยุด..ซึ่งมันเองก็มีประวัติและผ่านสังเวียนกามมาไม่น้อยก็ย่อมรู้ดีว่า อีกฝ่ายนั้นกำลังเริ่มหลงและเพลินกับเกมกามของมัน…

จ่าสมหมายที่แสยะยิ้มให้กับปฏิกิริยาของหญิงสาวก่อนที่มันจับเปลี่ยนท่าทางของหญิงสาวที่อยู่ในท่านอนตะแคง ให้มาเป็นนอนหงาย….ร่างที่โน้มเข้าหาและเอยถามด้วยรอยยิ้มอันแสนสะใจ….

“เป็นไงหมวด….รสชาติควยของผมนะ?” มันที่กล่าวถาม โดยที่หญิงสาวที่ร้องครวญครางอย่างเบาๆก็หน้าแดงก่ำและไม่ตอบคำถามของมัน…แน่นอนว่าว่าหล่อนไม่ตอบมันเองก็ไม่ถือสาอะไร…

ก่อนที่มันจะเริ่มการกลั่นแกล้งหล่อนด้วยการสาวควยยาวๆของมันออกเกือบจะหลุดออกจากรูสวาท และนั้นทำให้หญิงสาวเผลอหลุดปากปากออกมาเอง…..

“อย่า..เอามันออกนะ….” คำพูดที่หลุดออกมา พร้อมกับมือที่เข้าคล้องคออีกฝ่ายเพื่อรั้งตัวไม่ให้อีกฝ่ายถอนตัวออกไปจากเธอ ปฏิกริยาดั่งกล่าวที่ทำให้มันยิ้มกว้างและกลับเข้าโถมตัวเข้าใส่อย่างมิดด้ามจนหล่อนร้องลั่นด้วยความเสียวซ่าน

“อ็าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา……………..”

“ชอบควยของพี่แล้วใช่มัยละ….น้องหญิงจ้า…” มันที่เอยถามย้ำอีกครั้ง ซึ่งหญิงสาวก็หันหน้าหนี ริมฝีปากที่เอยร้องครางอย่างเบาๆอย่างไม่หยุด….

“ว่าไง…” มันที่ถามย้ำและเพิ่มแรงกระแทกท่อนเนื้อจนทำให้เธอร้องครางอย่างเสียงดัง…..ก่อนจะเอยคาดคั่นเพื่อต้องการคำตอบที่ทำให้มันสะใจ “ถ้าไม่ตอบกูจะหยุดเย็ดมึงนะ อีหญิง…”

ใช่คำขู่ของมันได้ผล….นันทกาที่ค่อยๆหันหน้ากลับมาอย่างเอยขอมัน และยังเป็นคำขอผิดกับคำขอเมื่อ 6 ถึง 7นาทีก่อนหน้านี้….

“อย่าค่ะ…หญิงชอบค่ะ….หญิงชอบ..พี่หมาย…อะ…อย่าเอามันออกนะค่ะ…” เธอเอยตอบ ตามที่มันต้องการซึ่งนั้นทำให้มันยิ้มและหัวเราะอย่างชอบใจ….ก่อนก้มลงไปซอกไซซอกคอของหญิงสาวและเอยต่อ….

“ฮะๆ….ได้สิ กูจะไม่เอาออก…แต่จะฝั่งให้มิดด้ามเลย…” มันที่เอยพร้อมกับประทับเรียวปากอย่างดูดดื่ม….ซึ่งในตอนี้นั้นจาก การข่มขืนกลับกลายเป็นการสมยอมไปซะงั้น……

นันทกาที่ไม่เคยในรสชาติการร่วมรัก….ถึงจะบอกว่าถูกข่มขืนก็เหอะแต่เมื่อเจอลีลาที่ผ่านไม่รู้กี่สังเวียน จึงทำให้หล่อนหลงไปกับมันอย่างไม่ยากด้วยลีลาและความยาวของอาวุธของจ่าแกที่ทำให้หล่อนลืมเลือนทุกอย่าง….

“อือออ…….อา….พี่หมายค่ะ…หญิงไม่ไหวแล้วค่ะ..จะถึงแล้ว..” เสียงของหญิงสาวที่เอยร้องขึ้นหลังจากผละเรียวปากออก ร่างที่กอดรัดอีกฝ่ายอย่างแน่นขนัด ท่ามกลางการขยับช่วงล่างที่โถมเข้าใส่อย่างรุนแรงจนทำให้เธอแทบคลั่งกับความเสียว….เสียงที่เอยร้องระงมอย่างดังขึ้นเรื่อยๆอย่างใกล้ถึงจุดวิกฤต ใช่อีกฝ่ายหนึ่งก็เช่นกัน..

“อืมมมม…กูเองก็เหมือนกันอีหญิง….กูก็ไม่ไหวแล้วหีมึงนี่ฟิตดีจริง…อึบบบ..อึบบ..” จ่าสมหมายที่เอยกล่าวพร้อมกับระดมลำควยเข้าอัดใส่โหนกหีของนันทกาเป็นชุดสุดท้าย….

“อ็าาาาา…..อาาาา…อย่าค่ะ…พี่หมายค่ะ…อย่า…” หญิงสาวที่พยายามเอยร้องขออีกฝ่ายไม่ให้ฉีดน้ำกามเข้ามาในท้อง แต่คำเอยของหล่อนนั้นช้าไปท่อนควยที่เสยอัดเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมกับปลดปล่อยน้ำกามอันร้อนระอุ เล่นทำให้หญิงสาวสะดุ้งและหวีดร้องด้วยความสุขสม….

ร่างน้อยๆของหล่อนที่ผวาเข้ากอดอีกฝ่ายอย่าลืมตัว…….

“อืออออ…อือออออ……อาาา..” เสียงครางที่เอยออกมาด้วยความสุขสมที่ได้รับ ร่างอรชรที่สวมกอดชายวัย 38 ด้วยความอ่อนล้า….ชายสารเลว ที่โฉดชั่วซึ่งได้แย่งพรากความบริสุทธิ์ของหล่อนไป…ความสาวที่เธอควรมอบให้กับแฟนที่ไปทำงานต่างจังหวัด…แฟนที่เธอไม่เคยมีสัมพันธ์ทางกายเลยทั้งภายในหรือภายนอก…..

เอก…..หญิง…ขอโทษ…… หญิงมันเลว……นันทกาที่คิด ใบหน้าที่หันไปด้านข้างพร้อมกับหยาดน้ำตาที่ไหลรินด้วยความเสียใจ…ร่างที่ตกอยู่ในอ้อมกอดของอีกฝ่าย….

และก็เรื่องในคืนนี้นั้นก็ถือว่าเป็นจุดเริ่มของทุกอย่าง…..ที่จะเกิดขึ้นมาในภายหลัง….